Gevezelik marifet değildir
Konuşuyorum!
Konuşuyorsun!
Konuşuyoruz!
***
Koşmuyorum!
Koşmuyorsun!
Koşmuyoruz!
***
Oturuyorum!
Oturuyorsun!
Oturuyoruz!
***
Üretmiyorum!
Üretmiyorsun!
Üretmiyoruz!
***
Sonuç?
Konuşmaya devam, ortada bir şey yok!..
En iyi yaptığımız şey, konuşmak!
Sadece gevezeyiz, vesselam!..
***
‘Konuşan’ durumundan, çalışan, üreten ve koşan durumuna geçiş yapmadığımız sürece, konuşmaya devam edeceğiz!
Her konuda fikir sahibi olan, her durumda görüş bildiren, her platformda konuşan biz, maalesef, gevezeyiz!..
Öyle gevezeyiz ki;
Çalışanın, üretenin ve koşanın motivasyonunu bozmak için “konuşur” haldeyiz!
***
Ve iki nesil sonra, bizim nesil için, tarih şöyle yazacak;
“Her şeyi bildiklerini zannediyorlardı!
Her şeye konuşuyorlardı!
Ama hiç bir şey yapmıyorlardı…”
***
Ve o nesil şöyle düşünecek;
“Sözü altın,
Sükutu gümüş,
Çalışmayı gereksiz,
Üretmeyi zahmet olarak algıladılar ve hem kendilerini, hem de bizi mahvettiler.
Gevezeliği marifet zannettiler!..”